ამ ნაშრომში წარმოდგენილია პროგნოზირებისა და პოლიტიკის ანალიზის სისტემა (FPAS) მარკ II, რომელიც ეფუძნება მერვინ კინგის პრინციპს, რომ ეკონომიკური მოდელები უნდა მოიცავდეს ცენტრალური ბანკის სანდოობის ენდოგენურ ბუნებას. FPAS-ის პირველი ვერსია, რომელიც ძირითადად გამოიყენება ინფლაციის თარგეთირების რეჟიმის მქონე ცენტრალური ბანკების მიერ, შეზღუდულია საბაზო პროგნოზებსა და ლოკალურ აპროქსიმაციაზე ფოკუსირებით. ეს შეზღუდვები აფერხებს მის შესაძლებლობებს ზუსტად ასახოს ცენტრალური ბანკების სანდოობის დინამიკა მათი პოლიტიკის გადაწყვეტილებებზე საპასუხოდ. სანდოობა ასახავს, თუ რამდენად ახერხებს ცენტრალური ბანკი გრძელვადიანი ინფლაციური მოლოდინების მართვას, როგორ აისახება ეს ობლიგაციების ბაზრებზე და ასევე, ხელფასებისა და ფასების დამწესებლები როგორ ითვალისწინებენ მას ფასდადებისას. უფრო ფართო კონტექსტში, იგი მოიცავს იმასაც, თუ რამდენად მუშაობს გრძელვადიანი რეალური საპროცენტო განაკვეთები და გაცვლითი კურსი, როგორც შოკების შემწოვი მექანიზმები. FPAS Mark II განიხილავს მონეტარულ პოლიტიკას, როგორც რისკების მენეჯმენტს (MPRM), რაც აუმჯობესებს ჩარჩოს შესაძლებლობებს, გაუმკლავდეს მნიშვნელოვან გაურკვევლობებს და მოერგოს ეკონომიკური პირობების ცვლილებებს. ეს ახალი მიდგომა მოითხოვს საბაზო პროგნოზიდან სცენარებზე დაფუძნებულ სტრატეგიაზე გადასვლას, რომელიც გულისხმობს მრავალფეროვანი ეკონომიკური შედეგების პროგნოზირებას, მათ შორის არაწრფივი შედეგების გათვალისწინებას, როგორიცაა დროში ცვალებადი პოლიტიკის სანდოობა. ამ გზით, FPAS Mark II არა მხოლოდ შეესაბამება კინგის ხედვას, ენდოგენური სანდოობის მონეტარული პოლიტიკის კონტექსტში ინტეგრირებით, არამედ აძლევს პოლიტიკის გამტარებლებს შესაძლებლობას, უფრო ეფექტურად გაუმკლავდნენ რთულ ფინანსურ გარემოს, აიცილონ პოტენციური რისკები და უკეთ მართონ გაურკვევლობის პერიოდები.