ეროვნული ბანკი უფლებამოსილია გამოიყენოს შემდეგი სარეზოლუციო ინსტრუმენტები:

 

• სარეზოლუციო ბანკის შერწყმა სხვა კომერციულ ბანკთან, ბაზარზე შესაბამისი კომერციული ინტერესის არსებობის შემთხვევაში და ტრანზაქციის შედეგად ფინანსური სტაბილურობის შენარჩუნების გათვალისწინებით.
  
  
• კომერციული ბანკის აქციების, აქტივების ან/და ვალდებულებების გასხვისება, რაც გულისხმობს რეზოლუციის რეჟიმში მყოფი კომერციული ბანკის აქციების, აქტივების ან/და ვალდებულებების (გარდა დროებითი ბანკისა) შემძენზე სრულად ან ნაწილობრივ გასხვისებას.
  
  
• კომერციული ბანკის აქციების, აქტივების ან/და ვალდებულებების დროებითი ბანკისთვის გადაცემა - Bridge Bank, რაც ნიშნავს რეზოლუციის რეჟიმში მყოფი კომერციული ბანკის კრიტიკული ფუნქციების შენარჩუნების მიზნით, ბანკის აქციების, აქტივების ან/და ვალდებულებების დროებითი ბანკისთვის სრულად ან ნაწილობრივ გადაცემას. ამისათვის საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო აფუძნებს დროებით ბანკს, განსაზღვრული დროის განმავლობაში საბაზრო პირობებით გასხვისების განზრახვით. აღნიშნულ ინსტრუმენტთან დაკავშირებით საქართველოს ეროვნულ ბანკსა და საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს შორის შემუშავებულ იქნა „Bridge Bank playbook”-ი, რომელიც წარმოადგენს ერთგვარ სახელმძღვანელო მითითებებს აღნიშნული სარეზოლუციო ინსტრუმენტის განხორციელების პროცესში.
  
  
• კომერციული ბანკის რეკაპიტალიზაცია ახალი აქციების გამოშვებით, რომელიც ეროვნულ ბანკს ანიჭებს უფლებამოსილებას რეზოლუციის რეჟიმში მყოფი კომერციული ბანკის საზედამხედველო კაპიტალის გასაზრდელად და მისი ჯანსაღი ფუნქციონირების უზრუნველსაყოფად მიიღოს გადაწყვეტილება ამ ბანკის მიერ ახალი აქციების გამოშვებისა და მათი რეალიზაციის შესახებ.
  
  
• კომერციული ბანკის რეკაპიტალიზაცია მისი ვალდებულებების ჩამოწერით ან კონვერტაციით (bail-in), რომელიც წარმოადგენს ეროვნული ბანკის უფლებამოსილებას გონივრული ფინანსური რესტრუქტურიზაციის გზით, რეზოლუციის რეჟიმში მყოფი კომერციული ბანკის ვალდებულებების ჩამოწერით ან კონვერტაციით მოახდინოს ბანკის საზედამხედველო კაპიტალის შევსება. ვალდებულებების ჩამოწერა ან კონვერტაცია ხორციელდება „კომერციული ბანკების საქმიანობის შესახებ“ საქართველოს კანონით განსაზღვრული კრედიტორთა იერარქიის საპირისპირო მიმართულებით. კერძოდ:

 

• • პირველად დანაკარგებს კომერციული ბანკის აქციონერები (CET1) იღებენ და მხოლოდ ამის შემდეგ ხდება დამატებითი პირველადი კაპიტალის (AT1) და მეორადი კაპიტალის (Tier2) მიერ დანაკარგის მიღება.
  • კრედიტორები ზარალს იღებენ ლიკვიდაციისას დადგენილი მოთხოვნების დაკმაყოფილების რიგითობის საპირისპირო მიმდევრობით.
  • კანონით განსაზღვრულია პრინციპი, რომ უნდა მოხდეს კომერციული ბანკის ერთი და იმავე რიგის კრედიტორთა ინტერესების თანაბარზომიერი დაცვა. ამასთანავე, რეზოლუციის რეჟიმში მყოფი კომერციული ბანკის აქციონერებმა და კრედიტორებმა არ უნდა მიიღონ იმაზე დიდი დანაკარგი, ვიდრე ისინი მიიღებდნენ კომერციული ბანკის ლიკვიდაციის შემთხვევაში.

 

სარეზოლუციო ინსტრუმენტის თაობაზე გადაწყვეტილებას იღებს ეროვნული ბანკის რეზოლუციის კომიტეტი, რომლის გადაწყვეტილებაში განისაზღვრება სარეზოლუციო ინსტრუმენტის გამოყენების საფუძვლები და პირობები.