მონეტარული პოლიტიკის რეაქციის ფუნქციის კონკრეტული სპეციფიკაცია ითვალისწინებს, რომ პოლიტიკის განაკვეთი (𝒊_𝒕) იცვლება უმეტესწილად (4 კვარტალის შემდგომ) მოსალოდნელი ინფლაციის სამიზნე მაჩვენებლიდან გადახრის (𝝅^𝟒_𝒕+𝟒 − 𝝅^𝒕𝒂𝒓_t+4) და მცირედით მიმდინარე გამოშვების გაპის (𝒚̂_𝒕) საპასუხოდ. თუმცა, გამომდინარე იქიდან, რომ მონეტარული პოლიტიკა უნდა იყოს თანმიმდევრული და რისკები მაკროეკონომიკური პროგნოზების შეფასებისას დიდია, საპროცენტო განაკვეთები არ იცვლება ერთბაშად, არამედ ხასიათდება გარკვეული ინერციულობით (ეტაპობრივობით). ეს ყოველივე გამოიხატება შემდეგი კონკრეტული სპეციფიკაციის ფუნქციაში:

 

                    𝒊_𝒕 = 𝛾₁𝒊_𝒕−𝟏 + (1 − 𝛾₁)[𝒊^𝑵_t + 𝛾₂𝐸_𝑡(𝝅^𝟒_𝒕+4 − 𝝅^𝒕𝒂𝒓_t+4) + 𝛾₃𝒚̂_𝒕] + 𝜺^𝒊_t − 𝛾₄𝜺^𝒕𝒂𝒓_t

 

სადაც,
𝒊_𝒕 - მონეტარული პოლიტიკის განაკვეთია
𝒊_𝒕−𝟏 - წინა პერიოდის მონეტარული პოლიტიკის განაკვეთი
𝒊_𝒕^𝑵 - პოლიტიკის განაკვეთის ნეიტრალური დონე
𝝅^𝟒_𝒕+4 - მომავალი ოთხი კვარტალის შემდგომ მოსალოდნელი სამომხმარებლო ფასების ინფლაცია
𝝅^𝒕𝒂𝒓_t+4 - ინფლაციის სამიზნე მაჩვენებელი
𝒚̂_𝒕- გამოშვების გაპი
𝜺^𝒊_t - პოლიტიკის განაკვეთის შოკი
𝜺^𝒕𝒂𝒓_t - ინფლაციის სამიზნე მაჩვენებლის ცვლილებით გამოწვეული შოკი

მონეტარული პოლიტიკის რეაქციის ფუნქციასთან ერთად ძირითადი მაკროეკონომიკური მოდელი ძირითადად მოიცავს ეკონომიკის ერთობლივი მოთხოვნის, ერთობლივი მიწოდებისა და დაუზღვეველი საპროცენტო განაკვეთის პარიტეტის ამსახველ განტოლებებს.